آن شب كه گوزن ها در آتش سوختند

من هم مانند آن پرنده/ تمام ديشب را/ به فكر جنازه اي بودم/ كه مرتب از جمجمه اش خاكستر مي ريخت/ و براي ماه دست تكان مي داد./ براي من مثل روز روشن است/ كه همين جنازه ي در سكانس بعد از اين نوشته/ روي صندلي مي نشيند/ و از ماه خواهش مي كند/ براي آدم هايي كه روي پرده ي سينما/ با آتش مي رقصند،/ دست تكان بدهد.