شوايك

شوايك هر چند با چارلي از جهاتي متفاوت بود، ولي با او و با دن كيشوت يك وجه مشترك داشت. اين سه نفر فضاي تنهايي خود را در ميان غوغا و هياهوي عظيم آدميان پيوسته باز مي‌يافتند. مردم به هر مناسبتي و در هر جايي با نظر بد به آنها مي‌نگريستند، چون احساسات آنها را درك نمي‌كردند، هم از جانب بالا دستانشان و هم زيردستانشان مورد بدرفتاري قرار مي‌گرفتند. شوايك مثل چارلي غير از دو متفق برگزيده نداشت: يكي چند زن خوش‌قلب و مهربان نسبت به اين بچه‌هاي بزرگ، و ديگري طبيعت.