سوژه لاكاني بين زبان و ژوئيسانس

لاکانِ روانکاو، برخلاف بيشتر پساساختارگراياني که به دنبال واسازي و حذف مفهوم سوژه انساني‌اند، مفهوم سوبژکتيويته را بسيار مهم مي‌داند و به جستجو در معناي سوژه بودن، نحوه سوژه شدن فرد، عوامل شکست در سوژه شدن، و امکانات روانکاو در القاي «رسوب سوبژکتيويته» مي‌پردازد.
تلاش بروس فينک معطوف به ارائه ديدگاهي به انديشه لاکان است که بسياري بي‌ترديد آن را بيش از حد ايستا و بسته تلقي مي‌کنند، در حالي که يکي از جاذبه‌هاي بي‌شمار کار او دقيقاً در دگرساني‌ها، خودپيرايي‌ها و واژگوني‌هاي بي‌وقفه چشم‌انداز ريشه دارد. او همچنين تلاش کرده است نگرشي از چند مفهوم مهم لاکاني را در اين کتاب ارائه دهد و نظريه‌هايي را مطرح مي‌کند که براي درمانگران و نظريه‌پردازان به يک اندازه مفيد و نيرومند است.
نويسنده در اين کتاب جنبه‌اي از کار لاکان را به ما معرفي مي‌کند که در اقبال به نظريه او مغفول مانده است و همچنين به شرح و بسط مفاهيم محوري او از قبيل ديگري، ابژه a، بيگانگي و جداسازي، ساختار زبان‌مانند ناخودآگاه، استعاره پدري، ژوئيسانس، و تفاوت جنسي مي‌پردازد و دانشي عميق از کار نظري و باليني لاکان ارائه مي‌دهد.