محاكمه ي سقراط

معرفي كتاب:
اگر فقط بر اساس آثار افلاطون داوري کنيم، بايد نتيجه بگيريم که سقراط به سبب پند دادن همشهريان به فضيلت، که هيچ‌گاه مشغله‌اي محبوب نبوده است، با آنها به دردسر افتاد. اما اگر به اميد ديدي وسيع‌تر از دفاعيه روي بگردانيم، خواهيم ديد که منازعه‌ي ميان وي و شهر زادگاهش بدان سبب آغاز شد که وي درباره‌‌ي سه مسئله‌ي اساسي فلسفي با همشهريان آنتي و، در واقع، با يونانيان باستان به‌طور کلي، اختلاف بسيار عميق داشت. اين اختلاف‌ها صرفاً مجردات دور دست نبود که براي فانيان عادي نگراني‌آور نباشد. بلکه پايه‌هاي حقيقي حکومت خودگرداني را که يونانيان از آن بهره‌مند بودند به مبارزه مي‌طلبيد. نخستين و اساسي‌ترين عدم توافق بر سر سرشت جامعه‌ي بشري بود. آيا جامعه‌ي بشري، آن‌طور که يونانيان مي‌گفتند، پوليس ــ شهر آزاد ــ بود؟ يا چنان که سقراط مي‌گفت گله بود؟ پوليتس، يا شهروند پوليس بودن، نشان افتخار بود. مضمونش آن بود که شهروند حق داشت در مذاکرات مربوط به تصميم‌هايي که بر حيات او و حيات شهرش تأثيرگذار بودند مشارکت کند، و حق داشت به آنها رأي بدهد ... اختلاف اساسي بود. آرمان سقراط حکومت «کسي که مي‌داند» بود. اين بايد نزد معاصران وي بازگشت به حکومت پادشاهي به مطلق‌ترين صورت آن به نظر آمده باشد...