تاريخ نگاري فارسي (سامانيان غزنويان سلجوقيان)

پژوهش‌هايي که در حوزه‌ي تاريخ ايران پس از اسلام، به‌ويژه در نخستين ادوار آن (پيش از مغول)، صورت گرفته‌اند غالباً مبتني بر منابع عربي بوده و پژوهشگران کم‌تر به منابع فارسي توجهي نشان داده‌اند. در اين کتاب تاريخ‌نگاري فارسي و اهميت آن در طول تقريباً سه قرن (قرن‌هاي دهم تا دوازدهم ميلادي/چهارم تا ششم هجري قمري) به‌دقت بررسي و کوشش شده است تا علل پيدايش تاريخ‌نگاري فارسي و پيوند آن با تاريخ‌نگاري عربي و تاريخ‌نگاري در ايران پيش از اسلام مشخص شود. سبک و شيوه‌ي بيان، علت گزينش رويدادها، انگيزه‌ي مورخان، ممدوحان و مخاطبان آن‌ها، و نيز اين نکته که مورخان فارسي‌زبان اصولاً درباره‌ي شايستگي زبان فارسي براي بيان موضوعات عالمانه چه نگرشي داشته‌اند از ديگر مباحث جذاب کتاب‌اند. بررسي کارکردهاي سياسي و فرهنگي تاريخ‌نگاري فارسي و نيز مقايسه‌ي بينش مورخان فارسي‌زبان با نگرش تاريخ‌نگاران اروپا، به‌ويژه در قرون وسطا، ديدگاه گسترده‌تري را درباره‌ي موضوع کتاب در اختيار خوانندگان علاقه‌مند مي‌گذارد. جولي اسکات ميثمي استاد بازنشسته‌ي زبان فارسي و پژوهشگر تاريخ و فرهنگ ايران در مؤسسه‌ي مطالعات شرقي آکسفورد است.