حافظان طلسم آويز / جويندگان مقبره 2

مرد نفس آهسته و خُرخُرمانندي کشيد، هوا در حفره‌هاي معيوب بيني‌اش پيچيد و مثل لوله‌هاي کهنه سوت کشيد و بعد سرش را بالا آورد. حالا بني نگاه دقيق‌تري به پوست مرد انداخت. حتي در نور کمرنگ شب هم ناهمواري‌هاي وحشتناک پوستش معلوم بود که بعضي جاها زمخت و بعضي جاها خيلي آويزان بود و بعد چشم‌هايش را ديد. خداي بزرگ! چشم‌هاش ...
صداي جيغي پهنه‌ي شب را شکافت و به دنبالش چند واق‌واق کوتاه و زير.