دوغدو پدربزرگ و غول هاي عاشق

عزيز تکاني به خودش مي‌دهد. عصايش را جلوي صورت غول مي‌گيرد و مي‌گويد: «تو کي هستي؟ اينجا توي خانه‌ي من چه کار مي‌کني؟»
دوغدو هر چه فکر مي‌کند يادش نمي‌آيد قبلاً هم آن عصا را دست عزيز ديده باشد. غول چيزي نمي‌گويد. همين‌طور ايستاده و به نوک عصا خيره شده است. عزيز عصا را پايين مي‌آورد و اين‌بار با صداي بلندتري مي‌پرسد: «تو کي هستي؟ اينجا در خانه‌ي من چه کار داري؟»