خشكسالي

نويسنده اين رمان را سال 1965 منتشر كرد. رماني پرماجرا و نفس گير درباره ي خشك شدن كره ي زمين و مرگ آب، چيزي مثل آخرين روزهاي حيات و تلاش قهرمان ها و آدم ها براي نگه داشتن اين حيات. براي همين قصه اي در رمان اجرا مي شود كه از يك سو پا در پيش گويي هاي عذاب آلود كتاب مقدس دارد و از سويي ديگر هراس بالارد از آينده ي بشر و خشونتي كه بين اين انسان ها وجود دارد، اميد بالارد به پيروزي انسان در واپسين لحظات يك رمان درخشان ساخته است. نويسنده ي رمان هاي تصادف و برج و امپراتوري خورشيد در اين رمان درام خود را بر پايه ي انهدام قرار مي دهد، انهدامي كه همه گير است و در بطن آن انسان ايستاده است. بالارد همواره دغدغه ي سقوط انسان و تبديلش به موجودي وحشي و مجنون را داشت، امري كه به تدريج رخ مي دهد اما وقتي اتفاق بيفتد همه را مي سوزاند.