خاستگاه سرمايه داري از چشم اندازي گسترده تر

به نظر مي‌رسد «فروپاشي کمونيسم» در اواخر دهه 80 و اوايل دهه 90 ميلادي، تأييد اعتقاد ديرينه افرادي باشد مبني بر اين که سرمايه‌داري شرط طبيعي زندگي انسان‌ها، و با قوانين طبيعت و تمايلات پايه‌اي انسان منطبق است و هر انحرافي از اين قوانين و تمايلات طبيعي تنها به فلاکت و بدبختي مي‌انجامد.
سرمايه‌داري نظامي است که کالاها و خدمات، تا پايه‌اي‌ترين مايحتاج زندگي، براي مبادلة سودآور توليد مي‌شوند، در حالي که حتي نيروي کار انسان کالايي براي فروش در بازار است، و تمامي بازيگران اقتصادي به بازار وابسته‌اند. اين موضوع نه تنها در باره کارگران که بايد نيروي کار خود را براي مزد بفروشند، بلکه در باره سرمايه‌دارها که براي خريد وسايل لازم خود از جمله نيروي کار و فروش محصولات براي کسب سود به بازار وابسته‌اند، نيز صدق مي‌کند. سرمايه‌داري از هـر نوع صورت‌بندي ديگر اجتماعي متفاوت است، زيـرا توليدکنندگان براي دسترسي به وسايل توليد به بازار وابسته‌اند.