شرح و نقدي بر فلسفه اجتماعي و سياسي هگل

جان پلامناتز در شرح و نقدي بر فلسفه‌ي اجتماعي و سياسي هگل بيشتر متأثر از تعابير جناح چپ مکتب هگل است و با استفاده از همين تعابير به استدلال پديدارشناسي روح توجه بيشتري دارد. به نظر او انديشه‌ي هگل درباره‌ي آگاهي و پويش‌هاي ذهن انسان انديشه‌اي ارزشمند است. يکي از مسائل هميشگي وضع بشري اين است که انسان همواره نياز دارد جايگاه خود را در جهان بيابد و از لحاظ فکري و عاطفي با خود و با جهان به سازش برسد و خرسند شود. به نظر پلامناتز يکي از علايق مهم فلسفه‌ي هگل همين پويش ذهن انسان به سوي خرسندي است.
از سوي ديگر پلامناتز به نقد دستگاه کلي فلسفه‌ي هگل و انديشه‌ها و پيش‌فرض‌هاي آن و انسجام منطقي آن‌ها مي‌پردازد. هدف او عرضه‌ي دورنمايي کلي نيست بلکه «وارد خانه مي‌شود و به تجسس مي‌پردازد.» به‌علاوه هدف نويسنده صرفاً يافتن هماهنگي يا ناهماهنگي دروني آن فلسفه يا بهترين و وفادارترين تعبير آن نيست بلکه مي‌کوشد تا اهميت آن را از لحاظ مسائل هميشگي انسان روشن سازد.