مباني آفرينش ملودي در آهنگ سازي

اگرچه تعداد اصوات سازها محدود است و دامنه‌ي صوتي حنجره‌ي انساني از آن هم محدودتر، يکي از شگفت‌آورترين توانايي‌هايي که در نهاد انسان وجود دارد بهره‌برداري از اين محدوديت براي خلق آثار نامحدود موسيقايي است. آوازي ساده شامل تنها ده نت، امکان تبديل‌شدن به بيش از شصت ميليون ملودي متفاوت را دارد. ولي در ابتداي کارِ يک آهنگ‌ساز جوان، معمولاً ايده‌هاي موسيقايي به‌راحتي از ذهن او به روي کاغذ يا ساز او جريان نمي‌يابد. او احتياج دارد ابزاري براي شروع جريان آفرينش خويش در دست داشته باشد تا با کمک آن بتواند عوامل متشکله‌ي موسيقي مانند ملودي، ريتم، هارموني، واسطه‌هاي اجراي موسيقي و غيره را بهره‌برداري و کنترل کند.
از جهت اينکه خاستگاه «فرم»، «هارموني»، «کنترپوان» و «ارکستراسيون» تا حد زيادي تمدن غربي بوده است تاکنون منابع بي‌شماري در اين موضوعات به زبان‌هاي خارجي منتشرشده است، اما کتاب مستقل در مورد ملودي در آهنگ‌سازي کمياب است و موضوع ملودي اغلب در حاشيه‌ي موضوعات ديگر مورد بررسي قرار گرفته است. توجه فرهنگ‌هاي موسيقايي ايراني، هندي، ترکي و عربي به ملودي بسيار متفاوت از فرهنگ‌هاي غربي است. ذائقه‌ي شنيداري شنوندگان اين فرهنگ‌ها تا حد زيادي طلب‌کننده‌ي ملودي در آثار است. کتاب حاضر براساس ضرورت پرداختن به اين موضوع نوشته شده است.