گذر جانوران / سه گانه ي نگهبانان 3

پاونس تا آن لحظه سر قولش مانده بود. به هارو نزديک هم نشده بود و درباره آنچه مي دانست يک کلام هم با کسي حرف نزده بود. در عوض، بيش تر اوقات را سرگرم گدايي کردن بود.
البته با پولي که گلدي به او داده بود، نيازي به اين کار نداشت، ولي با گدايي مي توانست حال و روز شهر را حس کند. مي توانست بفهمد مردم خشنودند يا غمگين؛ هيجان زده اند يا بي حال.
آن روز صبح، همان طور که جلوي يک مغازه ي شيريني فروشي نشسته بود و باقيافه اي رقت انگيز و مفلوک دست دراز کرده بود، مي ديد که کفيل هاي سياه ردا و سربازان مزدور، آشکارا و به طور قطع، نا آرام و مضطرب اند.
حاضر بود سر لباس تنش شرط ببندد تمامش به سبب کاري بود که گلدي و توداسپيت مي کردند؛ يعني جنگي که بر ضد هارو راه انداخته بودند. تمام ديروز و امروز صبح اول وقت، تنها چيزي که شنيده بود، شايعات درگوشي درباره ي سنگ پنهان بود. ظاهرا هيچ کس او را نمي شناخت؛ هيچ کس به جز پاونس.