وصيت نامه ي فرانسوي

آندره مکين در وصيتنامه فرانسوي، تاريخ فرانسه و روسيه را در خلال روايت زندگي شخصيت هاي رمان روايت مي کند و آنها را در هم مي تند. مکين که خود فرانسوي و روس تبار است، به خوبي با سرشت و روحيه انسان هايي که در اين دو کشور زيسته اند و آن ها را تجربه کرده اند، آشناست و از اين روست که چنين مي تواند به دل اتفاقات و همچنين روانِ شخصيت ها نقب بزند و آن ها را بکاود.
روسيه در افکارم مانند خرس بيدارشده در پايان يک زمستان دراز بود؛ روسيه اي بي رحم و سنگدل، زيبا و فريبنده، نامعقول و پوچ، ولي منحصربه فرد و بي رقيب که انگار در انگيزه سرنوشتِ مبهم و ظلماني اش، به مابقي جهان چسبيده بود. بله، اگر در سوگ پدر و مادر گريستم، براي آن بود که يکباره خود را روس احساس کردم و مدتي، از درد شديدي که پيوندِ قلبي فرانسوي ام ايجاد کرد، رنج بردم.