دعاهاي زميني پدربزرگ

وقتي كوچك بودم، پدربزرگم بهترين دوستم بود. وقتي با او بودم انگار در جهان همه چيز سر جايش بود. پدربزرگ همچنان كه با نوه اش در جنگل قدم مي زند مي گويد: راههاي زيادي براي دعا كردن وجود دارد. درختان سر به آسمان مي سايند،‌نهرها و رودخانه ها جريان دارند و شادند و پرندگان آواز مي خوانند. همه موجودات اين دنيا به شيوه خود دعا مي كنند. سپس يك روز پذربزرگ از دنيا مي رود. حالا، بيش از هميشه، پسر نيازمند شنيدن دعاكنندگان زميني است، و كلماتي كه بتواند دعاي خود را با آنها بسرايد. آيا باز هم همه چيز سرجايش خواهد بود؟