آشنايي با سوسيوبيولوژي باليني (روان شناسي روان پزشكي و روان درماني تكاملي)

امتزاج دستاوردهاي علم ژنتيك با نظريه ي تكامل داروين منجر به پيدايش نظريه اي تازه شد به نام «سوسيوبيولوژي» يا نوداروينيسم كه اگرچه نخستين سنگ بنايش در بخش جانورشناسي و زيست شناسي دانشگاه هاروارد در دهه ي 1970 ميلادي استوار گرديد، لكن به تدريج در دهه هاي 1980 و 1990 موجب ايجاد زيرشاخه اي در حوزه ي علوم رفتاري تحت عنوان روان شناسي، روانپزشكي و بالاخره روان درماني داروينيستي يا تكاملي شد. بر مبناي اين نظريه، رفتار اجتماعي انسان، همچون صفات شخصي اش، به ميزان بسيار تابع فراميني است كه ذخيره ي ژن هايش، و نه فقط يادگيري و تجربه، به او ديكته مي كند. نوشته ي حاضر به بحث و معرفي نظريه ي فوق و مشتقات بعدي اش در حوزه ي علوم رفتاري، بالاخص روان درماني تكاملي و متدهاي مرتبط با آن مي پردازد، كه تحت تاثير اين ديدگاه و به استناد لزوم انجام دادن تحليلي فراگير از رفتار انسان تكوين يافته اند.