فن بيان (مختص بازيگران تئاتر سينما)

بازيگر محترم! براي درك ماهيت بيان تئاتري، تحليل ابعاد دراماتيك اين فن هنرمندانه امري است اجتناب‌ناپذير، و تمرينات فيزيكي و صوتي و تنفسي مربوطه تنها بخشي از اين فرايند ارزشمند محسوب مي‌شود. تحليل ابعاد مذكور در بخش اتفاق مي‌افتد: ابتدا طرح اوليه در ذهن شكل مي‌گيرد. سپس، فرايند بيان انديشه‌ها از طريق امكانات بياني اتفاق مي‌افتد و پيام‌هاي پيچيده در اندام‌هاي عصبي جريان مي‌يابند و هنگام بازدم، از طريق اعضاي تشكيل‌دهنده‌ي سيستم بياني متبلور مي‌گردند، درست مانند دوران طفوليت و زماني كه گام‌هاي نخستين تكلم و ابراز احساس و انديشه را برمي‌داريم. كنش‌ها و واكنش‌هاي بخش‌هاي مذكور منجر به پديده‌اي به نام امواج صوتي و نيز بيان تئاتري مي‌گردد. بخش چهارم جذب و هضم امواج پراكنده در فضا و كدهاي صوتي توسط مخاطب از راه گوش و اجزاي فيزيكي اندام‌هاي شنوايي است. اين امواج صوتي كه تبديل به محرك‌هاي الكترو شيميايي شده‌اند، از طريق اعصاب دستگاه شنوايي به مغز مي‌رسند و در كارخانه‌اي به نام خودآگاه شناسايي مي‌شوند. اين‌جا نقطه تكميل فرايند ارتباط كلامي است.