فلسفه تراژدي (از افلاطون تا ژيژك)

دست‌کم نقشه‌اي نسبتاً جامع از گفته‌هاي فلاسفه غرب از جمله افلاطون، ارسطو، فيلسوفان پس از ارسطو، هيوم، شلينگ، هولدرلين، هگل و ... درباره تراژدي به دست دهد، که از افلاطون شروع شود و تا ژيژک ادامه مي‌يابد.
فلاسفه اكثراً بر اين باورند بوده‌اند که سودمندي تراژدي براي آن‌که بر اندوه غلبه کند بايد واقعاً پراهميت باشد، آن‌قدر مهم که تراژدي را برترين شکل ادبيات کند و پرتکرارترين همه هنرها. تراژدي همواره مورد توجه فيلسوفان است و آن‌ها را به تفکر واداشته است.
اين کتاب بر آن است که نشان دهد در طول دوهزاروپانصد سال گذشته فيلسوفان در مورد تراژدي چه حرفي براي گفتن داشته‌اند. چه چيزي باعث مي‌شود داستاني را تراژدي بدانيم؟ چرا علي‌رغم محتواي اندوهبار تراژدي ارزش والايي براي آن قائليم؟