در روياي بابل #

آپارتمان‌ام آن‌قدر کم‌نور بود که مثل سايه‌اي از يک آپارتمان به نظر مي‌رسيد. نمي‌دانم همه? عمرم اين‌طور زندگي کرده‌ام يا نه. منظورم اين است که حتمآ مادري بالاي سرم بوده، کسي که بگويد نظافت کنم، مواظب خودم باشم، جوراب‌هام را عوض کنم. من هم اين کارها را مي‌کردم، اما فکر کنم بچگي‌ها يک‌جورهايي کند بودم و اصل مطلب را نمي‌گرفتم. حتمآ دليلي داشته. کنار يخچال ايستاده بودم، نمي‌دانستم چه کنم، که يک‌هو فکر بکري به ذهن‌ام رسيد. چه چيزي از دست مي‌دادم؟ پولي براي خريد گلوله نداشتم و گرسنه‌ام هم بود. بايد چيزي براي خوردن پيدا مي‌کردم.