مرفي

در ميان رمان‌هاي ساموئل بکت، شاعر، نويسنده و نمايشنامه‌نويس ايرلندي (1989-1906) مِرفي چند شخصيت و طرحي کم ‌و بيش روشن دارد. از بعضي جهات به خود «بکت» شبيه است. زندگينامه‌نويسان او به خطوط موازي ميان اين رمان و زندگي بکت اشاره کرده‌اند. گفتني است بکت در زمان نگارش اين رمان در لندن به روانکاو مراجعه مي‌کرده است.
بکت در همان دوره، عامدانه و به قصد تجربه کردن فضا و روحيه‌ها براي ديدار با «جفري تامپسن»، دوستش، به بيمارستان مي‌رفت. در اين رمان مطالبي نيز وجود دارد که به خاطرات و ديده‌ها و شنيده‌هاي بکت از دوران کودکي تا بزرگسالي‌اش مربوط مي‌شدند. با وجود تمام تمسخرها و شرح‌هاي عيني، روشن است که نويسنده با مِرفي همدلي دارد.
کتاب حاضر در دوره‌اي نوشته شد که بکت مانند بسياري از نويسندگان هموطن و غيرهموطنش تحت تأثير نويسنده بزرگ ايرلندي «جيمز جويس» بوده است. جويس نيز به بکت اعتنا داشته و گويا دو فصل اول مِرفي را به دليل علاقه‌اي که به اين رمان داشته از بر کرده بود. رمان مِرفي در ميان آثار ساموئل بکت نيز موقعيتي متمايز دارد. در اين رمان، راوي، بيش از راوي‌هاي ديگر بکت، از عقايدش مي‌گويد. هر چند هر بار که اين کار را انجام مي‌دهد، خواننده را ذوق زده مي‌کند اما... .