محاكمه ي سقراط (اوتيفرون دفاعيه ي سقراط كريتون)

اين محاکمه را ما از شهادت دو مريد هم‌عصر سقراط مي‌شناسيم: افلاطون و گزنفون، که او هم يک «دفاعيه»ي سقراط نوشته است و به قدر کفايت متفاوت با نوشته‌ي افلاطون. اين تفاوت بيشتر به دليل برتري ارزش‌هاي ادبي‌اش است تا ارزش‌هاي تاريخي‌اش. سه گفت‌وگويي که در اين‌جا گرد آمده، سه نوشته‌اي هستند که با فايدون به آخرين روزهاي سقراط اختصاص پيدا کرده‌اند. محاکمه و محکوميتي که در پي آمد و مرگ‌اش را رقم زد و يک ماه بعد با نوشيدن جام زهر به انجام رسيد. سقراط دفاعيه يا آپولوژي را در برابر قاضي‌هايش بيان مي‌کند. افلاطون با احترام به شکل اين سخنراني و با احترام گذاشتن به محتواي محتمل آن، آن را با نوعي ستايش واقعي نسبت به استادش نوشته است. اوتيفرون کمي بعد از آپولوژي نوشته شد، آن هم با هدف به تصوير درآوردن تقواي واقعي و عميق سقراط و بيهودگي تهمت‌هايي که بر ضد او ابراز شده بود. سر آخر، کريتون است که اين تصوير فيلسوف را با نشان دادن احترام او به قوانين شهري که خود شاهد به‌وجود آمدن آن بود (يعني شهر آتن) کامل مي‌کند.