خداي چيزهاي كوچك

خداي چيزهاي كوچك، رماني است كه نمي‌توان بي‌اعتنا از كنار آن گذشت. برخي آن را به شدت تحسين كرده‌اند و برخي نيز تمايلات ضد غربي و ضد عقب‌ماندگي‌هاي قومي آن را به تندي مورد انتقاد قرار داده‌اند. در اين رمان نويسنده داستاني را به طور مستقيم تعريف نمي‌كند. در ذهن قهرمانانش كنكاش مي‌كند اما به دنبال جريان سيال ذهن نيست. آن چه آفريده تاحدي به واقعگرايي جادويي ادبيات آمريكاي لاتين نزديك است اما در ذات با آن نوع ادبيات تفاوت دارد. روي قصد ندارد با استفاده از فرهنگ بومي يك منطقه فضايي جادويي و پر راز بيافريند. تنها جادوي شناخته شده از نظر او انسان است. انسان با تمام رمز و رازهايش. اگر در اثرش حال و هوايي رمزآلود ديده مي‌شود فقط به خاطر تصوير دقيقي است كه از دنياي ذهني قهرمان داستان به دست مي‌دهد. در واقع خود او بر رئاليستي بودن اثرش به شدت تاكيد دارد.