من با زندگي قهرم

امروز چهارشنبه روز اول تعطيلات است، اما من تعطيلات جايي نمي‌روم. تمام تابستان و بعد از آن هم خودم را توي اتاقم زنداني مي‌کنم. نمي‌خواهم بروم اردو و از اينجا هم تکان نمي‌خورم. از اردو خوشم نمي‌آيد. اگر فردا صبح بابا بخواهد مرا به ايستگاه قطار ببرد، بهش مي‌گويم نه، نه، نه! نمي‌خواهم بروم. تصميم گرفته‌ام ديگر تفريح نکنم. هيچ‌وقت. مي‌خواهم اعتصاب کنم. آدم‌بزرگ‌ها وقتي خوشحال نيستند اعتصاب مي‌کنند. وقتي رئيسشان را دوست ندارند اعتصاب مي‌کنند و سرکار نمي‌روند. وقتي دوست ندارند به‌زور به‌کشورشان برگردند اعتصاب مي‌کنند و غذا نمي‌خورند. اعتصاب کردن يعني اينکه بگويي نه، تا آدم‌ها بفهمند که تو خوشحال نيستي. من هم اعتصاب مي‌کنم تا بگويم نه، من خوشحال نيستم.