زن از ديدگاه فلسفه سياسي غرب

نويسنده در اين كتاب اين عقيده را مطرح مي‌سازد كه از ديرباز در فلسفه و فرهنگ سياسي، گرايشي فراگير در چشم‌پوشي از حقوق زنان وجود داشته است. به رغم اين غفلت عمومي، چندتن از مهم‌ترين فيلسوفان سياسي متعارف، به مسئله زن توجه كرده‌اند كه از جمله آنها مي‌توان از افلاطون، ارسطو، ژان ژاك روسو و جان استوارت ميل نام برد. از ديدگاه اين فيلسوفان، خانواده نهادي ضروري است و زن به خاطر زنانگي، باروري و پرورش كودك، نقش طبيعي را در اين نهاد ايفا مي‌كند. اين امر فيلسوفان را مجاب مي‌كند تا به قوانين اخلاقي و مفاهيم حقوقي كه تنها مختص زنان است و اختلاف فاحشي با مردان دارد، دست‌يابند. فرضيه ضرورت خانواده، فيلسوفان را به موضوع اختلاف بيولوژيكي بين زن و مرد هدايت مي‌كند و از اين منظر تفاوت سنتي، نهادي و قانوني بين زن و مرد شكل مي‌گيرد كه اوج آن در شكل برتري طلبانه پدرسالاري نمودار گرديده است.