بازي كنيم شاد باشيم / كوچه ي هاپوها 3

هاروي با صداي بلند گفت: «اولين نمايش من، بندبازي است.» او روي طنابي که از اين سر تا آن سر صحنه وصل بود، شروع به دويدن کرد، تماشاگران نفس هايشان را در سينه حبس کرده بودند و از خودشان مي پرسيدند: «او چطور مي تواند اين کار را انجام بدهد؟» هاروي پريد روي يک ديوار بلند. هاپو کوچولو جيغي کشيد: «واي! اگر بيافتد چه؟ من نمي توانم ببينم.» اما هاروي اين کار را انجام داد و روي پنجه هايش ايستاد. هاپوها از پشت پرده يواشکي بيرون را تماشا مي کردند. هاروي يک ذره هم نترسيده بود.