شاهزاده خانم ها / كتاب نقاشي مدلدار

مرد ژنده‌پوش از رديف چهارم به جلو خم شده و ناباورانه به سن خيره شده بود. چشمان تيزبينش گرد شده بود. آهسته گفت: «نانسي تيلور! خدايا نانسي تيلور كوچك!» به بروشور نگاهي انداخت. يكي از نام‌ها درشت‌تر از بقيه چاپ شده بود. «الگا استورمر! پس اين اسم را روي خودش گذاشته. احتمالا حالا ديگر خودش را يك ستاره مي‌داند، اين‌طور نيست بانو من؟ و احتمالا كلي هم پول درو مي‌كني. و حدس مي‌زنم كلا هم فراموش كردي كه روزي نامت نانسي تيلور بوده، دلم مي‌خواست مي‌دانستم اگر جيك لويت واقعيت را يادت مي‌آورد چه مي‌كردي؟»...