نسبي انگاري اخلاقي / دانشنامه فلسفه استنفورد 49

نسبي‌انگاري اخلاقي هم در فلسفه و هم خارج از آن مميزه نامعمولي دارد:
به مراتب بيش از آنكه كسي صريحا خود را قائل به آن بداند، به ديگران نسبت داده مي‌شود، آن هم تقريبا در همه حال از سر انتقاد.
در عين حال، نسبي‌انگاري اخلاقي مبحثي رايج در فرا اخلاق است، و فلاسفه معاصري هستند كه از برخي روايت‌هاي آن دفاع مي‌كنند. مهم‌ترين آنها گيلبرت هارمن و ديويد ب ونگ هستند. فهم‌هاي گوناگوني از اصطلاح «نسبي‌انگاري اخلاقي» وجود دارد. غالبا آن را ناظر به رايي تجربي مي‌دانند كه بنا بر آن، اختلاف نظرهاي اخلاقي عميق و وسيعي وجود دارد و نيز رايي فرا اخلاقي داير بر اينكه صدق يا توجيه احكام اخلاقي مطلق نيست، بلكه در نسبت با گروهي از اشخاص نسبي است.