علف شبانه

«اگه من يه نفر رو كشته بودم چي مي‌گفتي؟» فكر كردم شوخي مي‌كند يا اين سوال را به خاطر رمان‌هاي پليسي‌اي مي‌پرسد كه عادت به خواندن‌شان داشت. علاوه بر اين، اين كتاب‌ها تنها چيزي بودند كه او مي‌خواند. شايد در يكي از آن رمان‌ها، زني همين سوال را از نامزد خود مي‌پرسيد. «چي مي‌گفتم؟ هيچ‌چي.» امروز هم همان جواب را مي‌دادم. آيا ما حق داريم درباره آن‌هايي كه دوست‌شان داريم، قضاوت كنيم؟ اگر آن‌ها را دوست داريم، حتما به خاطر چيزي است، و آن چيز، ما را از قضاوت كردن درباره آن‌ها منع مي‌كند. نمي‌كند؟