روباه شني

داستان مي‌نوشت. هنوز هم مي‌نويسد. چاپ هم كرده. كتاب چاپ شده‌اش را ديده‌ام. بچه‌هاش را كه روانه كرد خارج، همه‌ي سرگرمي‌اش شد ساختن همين باغ. مي‌گفت ساختن باغ هم مثل نوشتن داستان دقت و معماري مي‌خواهد. وقتي با كلمات اين همه در و ديوار و درخت و گل و گياه درست مي‌كنيم چرا در عالم واقع نتوانيم؟ مي‌گفت در نوشته‌هايش زيباترين باغ‌ها را توصيف كرده، اما دريغ از يك درخت كه به دست خودش كاشته باشد.