تقدير (مجموعه ترانه)

بايد تو رو پيدا كنم... شايد هنوزم دير نيست.
تو ساده دل كندي ولي... تقدير بي‌تقصير نيست.
با اين‌كه بي‌تابي مني... بازم منو خط مي‌زني.
بايد تو رو پيدا كنم... تو با خودت هم دشمني.
كي با يه جمله مثل من... مي‌تونم آرومت كنم؟
اون لحظه‌هاي آخر از رفتن پشيمونت كنه؟
دلگيرم از اين شهر سرد... اين كوچه‌هاي بي‌عبور.
وقتي به من فكر مي‌كني... حس مي‌كنم از راه دور.
آخر يه شب اين گريه‌ها سوي چشامو مي‌بره.
عطرت داره از پيرهني كه جا گذاشتي مي‌پره.
بايد تو رو پيدا كنم، هر روز تنهاتر نشي.
راضي به با من بودنت... حتي از اين كم‌تر نشي.