كامو و بونهافر (مواجهه دو اومانيسم)

اين جهان دست كم از حقيقت انسان بهره دارد و ما وظيفه داريم كه به آن در برابر تقدير، معنا بدهيم. فقط در جهان انسان معنا دارد و اگر مي‌خواهيم تصويري را كه از زندگي ساخته‌ايم نگاه داريم، بايد بشر نجات يابد. من از لبخند و تحقير شما مي‌فهمم كه مي‌خواهيد بگوييد كه اين نجات بشر ديگر چيست؟ و من با تمام وجود فرياد مي‌زنم كه اين نجات، مثله نكردن انسان و ارزاني داشتن امكانات برخورداري از عدالت، كه تنها بشر قادر به درك آن است، به اوست. وقتي يك اسقف اسپانيايي اعدام‌هاي سياسي را تاييد مي‌كند، ديگر او نه اسقف است، نه مسيحي و نه حتي انسان، او يك سگ است، درست همانند كسي كه از منظر يك ايدئولوژي دستور اعدام مي‌دهد، بي‌آنكه خود اقدامي كند. ما انتظار داريم آنان كه نمي‌خواهند سگ باشند و مصمم به پرداخت بهايي هستند تا آدمي چيزي بيش از سگ باشد، دوباره دور هم جمع شوند. و اينك مسيحيان چه مي‌توانند براي ما انجام دهند؟