خدايا مرا ببخش حالا نه

از بالاي برجي نيمه‌كاره. روي نقطه‌اي تف كرد. نبايد غرق‌شان مي‌كرد. آن‌ها مورچه نبودند. كارگر بودند. خدا ولش كرده بود. پول نداشت چيزي بخرد. دستش را گرفتم. بردم فروشگاه رو به رو . هر چه دلش خواست كش رفتم.