مهاجران

مهاجران از نقشي كه اجرا مي كردند آگاهي ژرفي نداشتند. نه روياي تاريخ را مي ديدند و نه خود را بخشي از تاريخ مي دانستند. آنان پاره‌اي از اسطوره‌اي بودند كه بدان مي‌پيوستند و با اين همه از دياري كه بدان‌جا مي‌رفتنداندكي مي‌دانستند.. فقر انان را گرد هم آورده بود. تنفر آنان را هم‌سوي كرده بود عذاب معده‌هايشان انان را همراه گردانيده بود. در كابين بدون هواكش، بويناك، مهوع و پرتكاني به وسعت 10 متر 8 انسان كه 4 نفر آنان جوان و 4 تن ديگر كودك بودند در بوي گند اميزه‌اي از عرق تن مسافران و استفراغ شب و روز را سپري مي‌كردند.....