بزهايي از بلور (مجموعه داستان)

شب روي شهر افتاده بود. آسمان بالاسر شهر آويزان بود، پفكي و پرچين و چروك؛ مثل شكم پيرزن‌ها. صداي ناجور موتور ماشين سكوت كوچه را شكست. دورتادور كوچه، باغ بود و باغ‌ها پر از درخت‌هاي انار: شاخه‌هاي قناس و كج‌و‌كوله انار از روي ديوارهاي كوتاه كوچه بيرون افتاده بود: انگار دست خشك اسكلتي رو به آسمان كه سياه مي‌زد. سمند سياه رنگ پيچيد توي كوچه باريك و آرام‌ جلو آمد. چراغ‌هاي نور بالاي ماشين كوچه‌باغ را كه بن‌بست به نظر مي‌رسيد، روشن كرد.