ماهيت بشر (از ديدگاه ويتگنشتاين)

در کتاب حاضر، مسائلي مانند ثنويت ذهن و جسم، آزادي اراده و وجوب علي از ديدگاه «ويتگنشتاين» بررسي مي‌شود. نويسنده تصريح مي‌کندکه تصويري که ما از ماهيت بشر ارائه نموديم کاملاً متداول است، ولي ويتگنشتاين آن را از هر جهت گمراه‌کننده مي‌داند. به نظر او هر چند تصوير مذکور حاوي عناصري از حقيقت است، ما اين عناصر را «از وراي شيشه‌اي تاريک» ملاحظه مي‌کنيم.
در واقع اين برداشت، مبتني بر وجوهي از زبان ماست، ولي آن‌ها را تحريف مي‌کند و غلط جلوه مي‌دهد. نقد ويتگنشتاين، اسطوره دکارتي را منتفي مي‌سازد و ثنويت مغز و بدن را هم که فلاسفه معاصر مطرح کرده‌اند با همان قاطعيت در هم مي‌کوبد. عناوين اصلي کتاب بدين قرار است: مفهوم فلسفه از ديدگاه ويتگنشتاين، قدرت يک توهم فلسفي، مالکيت خصوصي تجربه، خلوتگاه شناخت، توصيف و اظهار، احوال دروني و معيار بيروني، ذهن، جسم و رفتار و آيا ماشين هم مي‌تواند فکر کند.