عقل عذابم مي دهد (شعرهاي دي ماه 75 تا فروردين 78)

تو بگو فعلا در تيمارستان چه كار كنيم؟ ما هر دو يك نفريم و چه كار كنيم كه يك نفريم؟ دكترها نيامده ـ آمده آمده‌اند از بس كه عقل عذابم مي‌دهد سرگرم بازي نمي‌شويم آن‌قدرها نمي‌شويم گم نمي‌شويم از بس كه گم نمي‌شويم شكلك در نيار/ دكتر! آينه مي‌بيند نيامده ـ آمده رسيده ـ نرسيده و عقل عذابم مي‌دهد از بس كه يك نفريم