ديوان وحشي بافقي

اشعار وحشي بيان كننده شور و حال و سوز و گذار ناشي از عشق پاك و پرشور اوست و همچنين چاشني درد و اندوه را در بيشتر اشعار او مي‌توان بخوبي حس كرد. تركيب‌بندهاي وحشي جايگاهي بس بلند در شعر غنايي فارسي دارد و مي‌توان از بهترين نمونه‌هاي مكتب وقوع دانست كه شاعر بوضوح و در كمال زيبايي به بيان حالات و ماجراهاي عشق و عاشقي كه بين او و معشوق گذشته مي‌پردازد. سادگي و بي‌پيرايگي در اشعار وحشي و بيان انديشه‌ها و عواطف و احساسات با بياني قابل فهم براي همه بي‌ترديد او را بعنوان يكي از شاعران بزرگ دوره صفوي مطرح مي‌كند.