پيگماليون

پيگماليون نمايش‌نامه‌‌اي كمدي است در 5 پرده نوشته جورج برنارد شاو.اين نمايش‌نامه در سال 1912 نوشته شده است.هنري هيگنز،پرفسور زبان‌شناسي شرط مي‌بندد كه در مدت كوتاه اليزا دوليتل دختري كاملا عامي را به نحوي تعليم دهد كه بتواند او را در مهماني عصرانه يكي از سفرا به عنوان دوشس دوليتل معرفي كند.آيا هنري موفق مي‌شود شرط را ببرد. پيگماليون يك سيندرلاي مدرن نيست،داستان مردي است فرهيخته كه نقش پيگماليون را بازي مي‌كند و به گالاتاي خود زندگي مي‌بخشد.هيگينز سمبلي از عقل و منطق و اليزا سمبل قلب و محبت بي‌دليل است. بسياري از منتقدين هنوز‌ هم ((پيگماليون))را يكي از بهترين نمايش‌نامه‌هاي برنارد شاو مي‌دانند.نمايش‌نامه‌اي كه الهام بخش فيلم ((بانوي زيباي من))بود و هنوز هم در دنيا به روي صحنه برده مي‌شود .