درآمدي به گفتمان شناسي

گفتمان، معمولاً به ساخت يا بافت زبان در مراحل زبان در مراحل بالاتر از جمله و کارکردهاي آن اطلاق مي‌شود و لذا تجزيه و تحليل گفتماني ساخت و بافت پاراگراف، مقاله، داستان، گفتگو، آگهي، دعوتنامه، سرمقاله و حتي رباعي و قصيده و قس علي ذلک را مورد بررسي و توصيف قرار مي‌دهد. به تعبيري براي زبان دو نوع ساخت مي‌توان قائل شد؛ يکي ساخت کلان يا بافتار و ديگري ساخت خرد. ساخت کلان، به ويژگي‌هاي کلي که تا حد زياد با گفتمان مطابقت دارد، و ساخت خرد به خصوصيات جزئي‌تر (معمولاً در سطح جمله) مي‌پردازد.