به سوي الهيات غير متافيزيكي (رويكردي پديدارشناسانه به برهان صديقين بر اساس فلسفه ي اگزيستانس)

كسي كهدر ساحت ايمان ديني گام برمي‌دارد و در عين حال دغدغه خردورزي بيش از ديگر مومنان گريبانش را گرفته است، با چنين اميدي به فلسفه رو مي‌كند: فلسفه مي‌ورزم اما مي‌دانم كه ايمانم از كف نمي‌رود بلكه ناب‌تر و متعالي‌تر مي‌گردد. اين اميد از آن‌روست كه ايمان، پيوسته خود را متكي به حقيقت نهايي مي‌بيند و حقيقت نهايي نبايد فرو ريزد چرا كه حقيقت نهايي برابر است با نفس بودن و هستي و هستي انتفاء پذير نيست.