گربه اي كه عاشق باران بود

معمولا لوكاس خم مي‌شد و در حالي كه گربه غريبه را توازش مي‌كرد مي‌گفت: به او بگو كه همه چيز خوب و روبراه است. تمام كساني كه لوكاس را مي‌شناختند مي‌دانستند كه او گربه‌ها را خيلي دوست دارد. حتي اگر گربه‌اي زشت و بداخلاق هم بود، لوكاس خم مي‌شد و نوازشش مي‌كرد. حتي كساني فكر مي‌كردند لوكاس مي‌تواند با گربه‌ها صحبت كند. ولي مسلم بود كه او قادر به اين كار نبود. موضوع فقط اين بود كه او نمي‌توانست شب را فراموش كند. لوكاس تا زماني كه زنده بود به شب فكر مي‌كرد. او هميشه شب را در حال رفتن به سوي سرزمين پر رمز و راز و دل‌انگيز شهر باراني مي‌ديد.