خط فاصله (مجموعه داستان)

روي ميز يك كارد بود. همان كه مادرم با آن گوشت تكه مي‌كرد. بعد پدرم چرخيد و تقريبا به نجوا رو به مادرم گفت: قاچ كن. مادرم گريه مي‌كرد و پدر با اندوهي غير قابل وصف از او مي‌خواست قاچش كند، آن هم به دو قسمت مساوي. بعد نظرش عوض شد و گفت: نه، چهار تيكه‌م كن. نمي‌دانم آن دو تكه اضافي سهم كه بود. بعد گفت: فقط خواهشي از تو دارم و اينه كه پوستم رو نكني، چون فكر مي‌كنم بايد خيلي دردناك باشه. لطف كن تا زرد نشدم، تا نگنديدم، نصفم كن.