هنر مفهومي

در دهه 1960، سول لويت، هنرمند آمريكايي، براي جنبشي هنري كه در آن اجراي واقعي اثر هنري اهميت چنداني ندارد، اصطلاح «هنر مفهومي» را ابداع كرد. در اين جنبش، تاكيد روي مفهوم يا ايده نهفته در اثر هنري است. با اين تعبير، پيش‌طرح‌ها، متن‌ها يا حتي دستورالعمل‌ها را نيز مي‌توان آثار هنري تلقي كرد، تا آثاري كه صرفا با مهارت‌هاي استادانه كامل مي‌شوند. يك جنبه مهم، ماديت‌زايي فيزيكي اثر هنري و ماديت‌بخشي مجازي به آن در تخيل تماشاگر است، آنچنان كه در هر مناسبت و موقعيت جديد مفهوم نويي از آن اثر را درك كند. هنر مفهومي با انتقاد ذاتي‌اش از نهادها و با زير سوال بردن ديدگاه سنتي هنر، اهميت موضوعي و مناسب روز را الگوي جايگزين فرض مي‌كند، به ويژه در عصر هجوم ايماژهاي رسانه‌هاي گروهي و ظاهرا احياي گونه‌هاي هنري محافظه‌كارانه‌اي همچون نقاشي.