فريادها

اسم‌شان ماريوس، بوريس، ريپول، رنيه، باربوني يا مبوسولو است. توي سنگرها پناه مي‌گيرند، خودشان را با شروع حمله در گودال‌ها مي‌اندازند، اما برادري ناممكن جنگ جهاني اول را فراموش نمي‌كنند. كمي جلوتر، يك شيميايي در حال مرگ است. از دوردست، فريادهاي وحشتناك سربازي ديوانه كه نامش را مرد خوكي گذاشته‌اند و تصور مي‌كنند بين خطوط پرسه مي‌زند، در فضا مي‌پيچد. پشت جبهه، ژول، برگه مرخصي در دست، طرف زندگي عادي مي‌رود، اما صداهاي همسنگرانش با سماجت در گوشش مي‌پيچد. اين صداها مانند يك آواز، مانند خاطره‌اي از همبستگي‌هاي دردآور و سوزناك، با هم جمع مي‌شوند و روايت مجسمي مي‌سازند و ما را نيز، با جديتي گيرا، در لحظه‌هاي پر هياهوي اين نبرد، غرق مي‌كنند.