گزيده اشعار فريدون مشيري

وقتي نسيم صبحگاهان مست
گل‌هاي باغ گيسوانت را
افشاند و
پرپر كرد و
پرپر كرد و
پرپر كرد
بر روي پيشاني
من نيز، در آيينه چشم تو مي‌ديدم
پرواز روحم را
در آفاق پريشاني...