پايان مديريت (فروپاشي روايت‌هاي مديريت در دوران مدرن)

مديريت به منزله شاخه‌اي از علوم اجتماعي، مشمول انتقاداتي است كه به روش‌شناسي، ابزار و چگونگي توليد آن وارد است. در سده بيستم، مديريت همچون فرزند خلف مدرنيته، در خدمت آرمان‌هاي پيشرفت‌گرايي و توسعه صنعتي قرار گرفت و توانست به كمك يافته‌هايي كه علم مويدشان بود، هم نقش يك راهنماي خردمند در تحقق هدف‌هاي سازماني را بر عهده بگيرد و هم مسئول مشروعيت بخشيدن به آن چيزي باشد كه نظام سرمايه‌داري اراده مي‌كند. كتاب حاضر با رويكردي انتقادي به علم مديريت از يك سو و با مراجعه به نتايج استفاده از دنياي واقعي سازمان‌ها از سوي ديگر، كوشيده است تا فايده اين علم را در گره‌گشايي از مسائل هميشگي بشر به چالش فراخواند.