نيما يوشيج / شعر زمان ما 5

گزيده اي از متن كتاب:

خشک آمد کشتگاه من
در جوار کشت همسايه.
گرچه مي گويند: “مي گريند روي ساحل نزديک
سوگواران در ميان سوگواران. ”
قاصد روزان ابري، داروگ ! کي مي رسد باران؟
بر بساطي که بساطي نيست
در درون کومه ي تاريک من که ذره اي با آن نشاطي نيست
و جدار دنده هاي ني به ديوار اتاقم دارد از خشکيش مي ترکد
-چون دل ياران که در هجران ياران-