دوران كودكي

«دوران كودكي» زندگي‌نامه خودنوشت ماكسيم گوركي است؛ دوراني غرق در فقر و سختي‌هاي وحشتناك كه گوركي پنج ساله را مهياي درك معناي زندگي روزمره در روسيه قرن نوزدهم مي‌كند. مرگ زودهنگام پدر و زندگي با خانواده پرجمعيت مادري، حيات دروني دوران كودكي او را شكل مي‌دهد. پدربزرگي كج‌خلق كه او را تا حد بيهوشي كتك مي‌زد و مادربزرگي مهربان و قصه‌گو كه شب‌ها در كنار تختخواب گوركي زانو مي‌زد و زير لب دعا مي‌خواند. به قول خود گوركي: «از آن روزها توجهي آميخته به ناراحتي و نگراني به انسان‌ها پيدا كردم، گويي پوست قلبم را كسي كنده باشد و از آن زمان قلبم در برابر رنج و توهين، حساسيتي عجيب پيدا كرد». ذهني حساسو قلبي منقلب در جامعه‌اي سرد و خشن، ما را به ياد وجه اشتراك همه نويسندگان مي‌اندازد: رنج.