سلطانه

در قرن شانزدهم، هنگامي كه امپراتوري عثماني در اوج قدرت است، و سلطان سليمان خان قانوني بر سه قاره و هفت اقليم حكمراني مي‌كند، در پشت درهاي بسته و ديوارهاي بلند توپقاپو سراي 300 كنيز در بزرگ‌ترين حرمسراي امپراتوري، جدا از دنياي بيرون روزگار مي‌گذرانند. دراين جهان بسته زندگي بر اساس قوانين خاص و مستقلي مي‌گذرد. در اين گودال مار زندگي با نفرت و كينه توزي توطئه‌چيني و مبارزه بر سر قدرت عجين است. هنگامي كه خرم را كه يك دختر تاتار رومي است به حرمسرا مي‌آورند زندگي عادي و روزمره حرمسرا به يكباره دگرگون مي‌شود. اين زن خيره سر و عصيانگر حاضر نيست مانند ديگران به سرنوشت خود به مثابه كنيز حرمسرا تن در دهد و به قوانين جاري تمكين كند. او با تمام قوا و با اراده‌اي آهنين مي‌كوشد تا خود را به مركز قدرت يعني به كنار سلطان سليمان برساند و در اين مسير براي رسيدن به هدف خود به هر وسيله‌اي متشبث مي‌شود. خرم با مهارت تمام خود را در قلب سلطان جا مي‌كند، توطئه مي‌چيند و هر صداي مخالفي را در گلو خفه مي‌كند و سرانجام سوگلي خاص سلطان مي‌شود و از محبت و اعتماد كامل وي برخوردار مي‌گردد. قدرت سياسي خرم در مقابل معتمد سلطان روز به روز بيشتر مي‌شود و او با هوش سرشار و بي‌رحمي و قساوت خود به زودي در جهاني كه تا آن روز دنياي ويژه مردان محسوب مي‌شد و زنان را به آن راهي نبود به قدرت و نفوذ بي‌نظيري مي‌رسد و سرانجام پس از اعدام دلخراش ابراهيم پاشا وزير اعظم سلطان تمام راهها براي اجراي منويات واقعي او باز مي‌شود زيرا كه خرم اراده كرده است نخستين سلطان دربار عثماني در تاريخ 300 ساله اين امپراتوري شود.