شب مادر

... اما مضمون اصلي شب مادر مساله هويت است. همه آدم‌هاي رمان دو يا بيش از دو شخصيت دارند: اينان كدام يك از اين دو شخصيت‌اند؟ يكي؟ هر دو؟ هيچ كدام؟ و با كدام ترازو؟ كه پاسخ بدين پرسش‌ها باز مي‌گردد به متن رمان و مقدمه ونه‌گات. مترجم: من داستان زياد نوشته‌ام؛ اما اين داستان يعني شب مادر تنها داستاني است كه نتيجه اخلاقي آن را مي‌دانم. البته اين نتيجه اخلاقي چيز چندان مهمي هم نيست؛ جريان فهميدن آن‌هم صرفا اتفاقي است: ما همان چيزي هستيم كه بدان تظاهر مي‌كنيم، پس هميشه بايد مواظب باشيم ببينيم به چه چيزي تظاهر مي‌كنيم.