شاه بي سرگرمي

قصه "شاه بي‌سرگرمي" در سرزميني روي مي‌دهد که در آن با وجود گذر فصل‌ها فقط برف در ياد آدم مي‌ماند؛ برفي ضخيم، خاموش و يخ‌زده که زمين و مردمان را خفه مي‌کند. يک غريبه‌ي رازآلود که مثل باد کوهستان دست‌نيافتني است، اجساد قربانيان را کنار هم رديف مي‌کند. مردها، زنان، بچه‌ها، به هيچ‌کس رحم نمي‌کند و عطش جنايت در او سيري‌ناپذير است. ژيونو عنوان رمان را از کتاب "انديشه‌هاي" پاسکال گرفته است. پاسکال در اين کتاب مي‌گويد: «اگر شاهي تنها باشد، بايد براي سرگرمي او فکري کرد. زيرا يک شاه بي‌سرگرمي انساني سرشار از درد و مسکنت است». اين فکر پاسکال قلب و روح رمان را مي‌سازد و رمان گوشت و قوت اين شهود عميق پاسکال از وضع مصيبت‌بار بشر است که ژيونو در قالب يک رمان پليسي با بياني آزاد و صريح به آن مي‌پردازد. اين رماني فلسفي نيست، ولي شخصيت‌هايش آشکارگر عميق‌ترين آگاهي و تجربه‌ي بشر و درد اساسي او هستند.